W tym roku dość mało latałem służbowo, najmniej od 4 lat i z trudem rzutem na taśmę udało się przedłużyć Star Alliance Gold w United, a więc wstęp do saloników na przyszły rok. Oczekiwaliśmy już na ZEA/Oman, gdzie lecimy 19 grudnia, a tu nagle udało się jeszcze utrafić jeden rodzynek. 12 grudnia spędzam dzień służbowo w Atenach, a ceny Ryanaira spowodowały, że nie można było tego tak po prostu zostawić. Kupiłem więc na niedzielę przelot do Santorini, wylot 7 rano, powrót o 21. Mam cały dzień na tej pięknej wyspie. Pogoda zapowiada się doskonała - 16 stopni, ani chmurki i zachód słońca tak, abym zdążył na powrotny samolot. Zima to brak tłumów i niskie ceny, więc powinno być super!

Zawsze wiedziałem, że jak wrócę do Grecji to będę chciał pojechać na Santorini. Gdy teraz trafiła się okazja pojechać służbowo, od razu skorzystałem ze świetnej oferty Ryanaira i za czapkę gruszek kupiłem lot w 2 strony - wylot rano z Aten, a powrót wieczorem. Ryanairem też doleciałem do Aten. Oznaczało to turlanie się ponad 65km na Modlin. Warszawa żegnała mnie mega deszczem, a wiedziałem, że w Grecji jest świetna pogoda.

Ryanair trochę się opóźnił, ale w ostatniej chwili złapałem busa hotelowego i po 22 byłem zameldowany w Holiday Inn. Tym samym też skompletowałem Accelerate Q4, dzięki któremu zdobyłem bonusowe 70 tysięcy punktów. Będzie na kilka noclegów, które już wkrótce wykorzystam w Dubaju i Muskacie. 5.10 rano pobudka, 5.30 znowu busik hotelowy i o 7 wylot na Santorini. Lot trwa tylko pół godziny. Po przylocie szybko udaje się wynająć zarezerwowane wcześniej autko z Sixta i dostaję prawie nowe VW Polo. Jadę najpierw wschodnim wybrzeżem i odwiedzam czarną powulkaniczną plażę. Potem wjeżdżam na szczyt wzgórza, gdzie są jakieś ruiny, ale ruin próżno szukać, natomiast są piękne widoki na wschodnią część wyspy i morze. Przez Aktoiri jadę na czerwoną plażę. Tu jest pięknie - klify robią wrażenie. Jadąc na południowo-zachodni kraniec wyspy mam okazję zobaczyć pierwszy raz kalderę i szczęka mi opadła. Jest super! Wnętrze wulkanu, z którego powstała wyspa jest pod wodą, ale ogólne wrażenie na zachodnie wybrzeże wyspy jest powalające.

Lunch i okolice południa spędzam w Thira. Jest 17 stopni, piękne słońce, a ja spaceruję wzdłuż wybrzeża kilka kilometrów. Jest super, szczególnie dlatego, że nie ma prawie w ogóle żadnych turystów - gdzieniegdzie przemieszczają się pojedynczo.

Ostatnia część dnia to Oia i spacer po tym fantastycznym miejscu. Białe domy, niebieskie dachy, morze - jest przepięknie. Zostaję tu na zachód słońca, który zmiękcza światło i wszystko wydaje się jeszcze piękniejsze. Co za wspaniale spędzony dzień. Po zachodzie słońca spokojnie jadę na lotnisko i w pół godziny wracam do Aten. Jutro dzień służbowy i wieczorem już powrót do Warszawy

Miał to być fajny wyjazd rodzinny, ale ostatniego dnia po południu jak zadzwonili z przedszkola, że Konrad źle się czuje to przeczuwałem problemy. Odebrałem go z wysoką temperaturą i dreszczami. Noc jakoś przespał na środkach przeciwbólowych, a w sobotę rano poszliśmy do pediatry. Prawe ucho czerwone, ale nie zleciła antybiotyku. Konsultujemy się jeszcze z naszą pediatrą i jedziemy do prywatnej kliniki laryngologicznej na badanie specjalisty. Tutaj wyrok - ostre zapalenie ucha środkowego i Konrad nigdzie nie może lecieć by nie było komplikacji.

Monika stwierdziła, że też zatem nie leci, a żeby już wszystkiego do końca nie stracić to decyduję się polecieć sam. Zmieniam rezerwacje gdzie się da na pokój jednoosobowy, zmieniam także daty wynajmu samochodu oraz dokupuję bilet do Kuwejtu. Jeździłem już kiedyś 2 tygodnie sam, m.in. w Nowej Zelandii, ale drugi tydzień zawsze już się chce wracać do rodziny i tym razem też tak pewnie będzie. Tym bardziej, że mieliśmy jechać razem.

Poniedziałek rano pakuję się do mytaxi (promo -50% w grudniu) i o 6 rano jestem na Okęciu. W miarę sprawna odprawa, szybka kontrola bezpieczeństwa i siadam na śniadanie. Kanapka z herbatą za 24 złote to nie jest tanio, ale inni płacili dużo więcej za ziemniaki z burakami ;-). Lot Enter Air do Fujairah trwa 5h 50 min, a ja mam miejsce przy przejściu. Fotele znane są z Lufthansy (cienkie), gdzie moje nie dało się wyprostować do pionu. Nie będę z tego powodu narzekał. Miejsca na nogi całkiem ok.

Chyba jako jedyny kupiłem sam czarter, bo wszyscy pakują się do podstawionych 4 autobusów. Na malutkim lotnisku jest bankomat, ale żadnej mojej karty nie przyjął. Wymiany walut nie ma, więc pakuję się do taksówki i proszę o podrzucenie do mojego hotelu Concorde, a wcześniej do bankomatu. Inny bankomat działa i melduję się w hotelu.

Concorde ma 5* i wziąłem go by mieć fajny hotel po przylocie (przeważnie tak robimy). Chciałem go zmienić na inny jak się dowiedziałem, że lecę sam, ale było już za późno (booking.com pozwala na zmiany <3 dni). Płacę 340zł, ale wypasik jest niezły. W Fujairah jest już ciemno, ale ładnie widać kilka fajnych wieżowców. Idę jeszcze coś zjeść do pobliskiego centrum handlowego, robię zakupy na śniadanie i czas odpoczywać. Jutro skorzystam chyba z basenu hotelowego i przed południem jadę do Dubaju.

Oglądałem mecz Everton-Liverpool (streaming nieźle działał) do 2 w nocy tutejszego czasu, więc z wyra zwlekłem się dopiero o 10. Nici zatem z hotelowego basenu. Szybkie śniadanie, pakowanie i zbieram się do Dubaju. Na mapkach jest dworzec autobusowy w Fujairah (w końcu miasto ma ze 120k ludzi), ale jak powiedziałem taksówkarzowi by mnie tam zawiózł to pojechał w przeciwną stronę. Wysadził mnie na przystanku gdzie czekali ludzie i powiedział, że autobus zaraz będzie. Faktycznie przyjechał znany nam z polskich miast Neoplan i miał napis Dubaj.

Wyciągam kasę by zapłacić a pan rozłożył ręce i machnął bym wchodził. Dojechaliśmy za kilka minut na ten dworzec autobusowy, ale tam było tylko wielkie klepisko kamienne i mała kasa, gdzie trzeba było kupić kartę i na nią nabić bilet. Jak kazali tak zrobiłem i ruszyliśmy w 2h podróż.

Wysiadka na Union Station, gdzie stwierdziłem, że łapię taksówkę do mojego HIX Jumeirah. W tym hotelu mam 2 noce i palę punkty nazbierane w różnego rodzaju promo IHG. Program mają super swoją drogą. Dostaję świetny pokój w standardzie tego 5* z Fujairah, biorę łyka wody i ruszam na miasto.

Zajrzałem jeszcze na gold souk i czas wracać. Dobijam kartę z autobusu i używam jej na metro (niezłe rozwiązanie). Jadę do Dubai Mall. W 2009 metro dopiero otwierali i mało kto nim jeździł, a teraz już pełno ludzi. Jest nawet wagon na biznes klasy (Gold), no i oczywiście dla kobiet. Jak nieuważny mężczyzna wsiądzie to może zapłacić stówkę kary. Najciekawsze miejsce w Dubai Mall to fontanna z widokiem na najwyższy budynek świata Burj Khalifa. Co 30 minut jest przedstawienie światło i dźwięk. Tłum jest taki, że nic nie widać, ale udało mi się wdrapać na jeden filar i obejrzałem ten wspaniały spektakl.

Fly Dubai przysłał mi maila, żebym zgłosił się na lotnisko 4 godziny przed odlotem, bo oczekują problemów na lotnisku. Jako, że wylot miałem o 8:50 to by to oznaczało mega wczesne wstawanie. Olałem ich (ryzykant lotniskowy jestem, a co!), zjadłem śniadanie o 6:30 i wziąłem taksówkę na lotnisko. Flydubai lata z terminalu 2, gdzie nie ma metra, a sam terminal to taka większa Etiuda. Kolejka była spora do check-in, ale ja miałem BP w telefonie więc szybko i sprawnie poszedłem do kontroli. Po 10 minutach miałem wszystko załatwione i czekałem na samolot.

Autobusikiem do samolotu i wsiadam do prawie nowego 737-800. W środku jest PTV i nazwałbym to Pay TV, a nie Personal TV. Od razu jednak przyciąłem komara, więc mnie to nie przeszkadzało. Po wylądowaniu zajechaliśmy samolotem pod drzwi terminalu i z samolotu przeszliśmy z buta. Coś mi tu nie grało, bo to lotnisko chyba powinno być trochę większe!? W Arrival Hall ktoś proponuje limousine taxi i jest jeszcze counter z wynajmem. Powinien być autobus 501 do centrum, ale tu nic nie ma. Okazuje się, że przylecieliśmy na terminal General Aviation położony po zupełnie drugiej stronie lotniska. No to oszczędziłem... Jako, że jest monopol tej taksówki to chcą 8 dinarów, czyli ponad stówkę za dojazd do miasta i nie ma targowania. No nic, wyjścia nie ma. Wysiadka z samolotu to ogólnie był trochę szok, bo w Dubaju zostawiłem 24 stopnie, a tutaj kapitał powiedział, że jest 9! Miałem nie brać polara, ale na szczęście wziąłem go jako amortyzacja do aparatu i obiektywu w plecaku. Trzeba było się szybko ubrać.

Jadę tym taxi i wysiadam pod wieżą telewizyjną, chyba 5 najwyższą na świecie. Kręcę się trochę i ruszam w końcu zgodnie z planem zwiedzania. Najpierw souki, ale to takie zwykłe targi, jak można i w Polsce znaleźć. Pracują i sklepy tu mają oczywiście głównie emigranci. Zrobiłem zdjęcie krawców z Bangladeszu, bo przypomniało mi się jak tam byłem wcześniej w tym roku i odwiedzałem szwalnie. Siadam na lokalne jedzenie i kręcę się trochę po souku na otwartym powietrzu. Robi on trochę lepsze wrażenie niż poprzednie wewnętrzne hale. Doszedłem w końcu nad morze. Nad morzem miało być ciekawie, m.in. port dla tradycyjnych łódek dhow, ale jest mega odpływ i pusto. Idę jeszcze kawałek na południe, ale, że prawie wszystko jest pozamykane to ruszam z powrotem na północ.

Doszedłem do najważniejszego meczetu w tym kraju. Poszedłem z nadzieją wejścia do środka. Niestety dla odwiedzających czynny tylko 2h rano i wieczorem. Pocałowałem więc klamkę. Idę dalej. W końcu jacyś ludzie i przystań dla rybaków. Obok jest fajny targ rybny. I w końcu największa atrakcja Kuwejtu, czyli Kuwait Towers. Ponoć w 2 z nich dalej jest woda i służą jako zbiorniki. Trzecia wieża jest tylko po to by podświetlić 2 pozostałe. Wieże są naprawdę ładne i pogoda też dobra to zrobienia zdjęć.

Mam jeszcze chwilę czasu do odlotu, ale po zrobionych ok. 15 km nogi już mi wysiadają. Spędzam jeszcze chwilę na Corniche. I widząc taksówkę, których bardzo mało jeździ po mieście zbieram się na lotnisko. Licznik wybił 3.5 dinara w powrocie, ale gościu chciał 5. Stanęło na 4, czyli połowa mojej limousine taxi z lotniska. 3h do odlotu jakoś doczekałem i doleciałem do Dubaju 30 minut przed czasem.

Od razu poszedłem na stanowisko Dollara odebrać samochód. Tu zaczęły się przygody. Wszystkie wypożyczalnie oprócz Dollara wycofały się z pozwolenia wjechania do Omanu. Samochód zarezerwowałem przez rentalcars, bo coś strona Dollara wtedy mi nie działała. Samochód kosztował mnie 590 AED na 10 dni, a musiałem zapłacić za ubezpieczenie na wjazd do Omanu na 8 dni 675 AED!!! Złodziejstwo. Samochody w Omanie są jednak sporo droższe i wyszłoby podobnie jakbym dojechał autobusem do Muscatu i tam wynajął. Dostaję plastik fantastic Nissan Sunny z przebiegiem 30kkm, który ma po kilka rys na każdej części samochodu. Uff, dobrze, że nie brałem full ubezpieczenia za kolejne 500, bo kolejne rysy i tak zostaną niezauważone.

Plan na dziś to dojechać do Sohar i zobaczyć tamtejszy fort. Z Dubaju rano dość sprawnie wyjeżdżam i jadę autostradą w kierunku Al Ain. Droga dobra i szybko schodzi. Na granicy musiałem zapłacić 35 AED opłaty wyjazdowej, a pan powiedział, że wjazdowej nie ma. Opłaca się kartą, gotówki nie przyjmują. Sprawdzają dokumenty samochodu, ostatni szlaban i... gdzie jest kontrola omańska? No cóż, nie będę się przejmował. Wymieniam trochę kasy (na euro tu generalnie dziwnie patrzą i kurs jest kiepski) i jadę. W oczy rzucają się góry po bokach, a na drogach fotoradary co kilka kilometrów. Poszaleć samochodem zatem nie za bardzo można.

Przejechałem kilkadziesiąt kilometrów i po środku niczego znalazła się kontrola policyjna. Pan sprawdza paszport, pyta czy turysta i wysyła mnie do budynku. Dopiero tu jest kontrola paszportowa i aplikacja o wizę. Wypełniam świstek i znowu chcą ode mnie kartę by zapłacić 5 riali za wizę. Gotówki znowu nie chcą wziąć.

W Sohar bez problemu znajduję mój hotel. Miałem tu pierwotnie zarezerwowany Radisson Blu za 44k punkty, bo miał to być relaks we trójkę nad morzem w moje urodziny ;-). Ale skoro przyjechałem sam, to odwołałem - punkty przydadzą się np. na Sofię. Zatrzymałem się w hotelu 2*, który standard miał bardzo fajny, no ale ceny hoteli w Omanie są spore i za ten blokują mi na karcie aż 290 zł. Na tym wyjeździe mam jednak połowę hoteli z punktów, więc na pozostałe drogie ciężko narzekać.

Chwile odpoczywam, jem lunch w hotelu i pytam recepcjonisty o fort. Wiedziałem, że był remontowany przez ostatnie kilka lat. Gościu nie wie czy jest otwarty, ale mówi, że zapyta. Zapytał kogoś i ponoć otwarty. Jak dojechałem na miejsce to oczywiście był zamknięty. Zajrzałem przez drzwi do środka, ale była niezła rozpierducha. Fort jest spory, jeszcze część murów ma rusztowania.

Chciałem jeszcze zajechać do portu, ale to port z prawdziwego zdarzenia - ogromny teren ogrodzony. Na miejscu jest rafineria i chyba jakaś elektrownia. W każdym razie statków nie widać. Robię zakupy w pobliskim markecie - trochę owoców oraz inne rzeczy na kolację i śniadanie i w lodówce widzę piwo :-). Niestety bezalkoholowe :-( Kupuję więc colę i urodzinki uczczę łiskaczem przemyconym z Polski.

Dziś ruszyłem w stronę Muscatu. Cały czas autostrada i cały czas fotoradary. Mój sprzęt i tak zresztą ledwo jedzie te 120, więc nie kusi mnie by przyspieszać bardziej. Skręcam do Al-Rustaq. Dojeżdżając do miejscowości, nagle pojawia się znak, że droga zamknięta (dwupasmówka). Szukam na mapach jakiegoś objazdu, ale nic nie widzę. Cholera - jak tu dotrzeć do fortu? Widzę jakichś miejscowych jeżdżących bokiem po szutrach. Jadę i ja. Zamieniłem się w terenówkę i przejechałem 3 km bez problemu ;-). Dojeżdżam pod fort. Robi wrażenie. Idę do kasy, a tam gościu mówi, że zamknięte. Dzisiaj piątek, a tam w środku się modlą. Powiedział, że otwarte było do 11. Patrzę na zegarek - 11.15. Wkurzyć się można :-). Pozwalają mi jednak zajrzeć i zrobić chociaż zdjęcie. Cóż, zwiedzać w środku nie mogę, to pozwiedzam z zewnątrz. Mury są ogromne.

Zbieram się i jadę do następnego fortu w Nakhl. Po drodze widzę znak na Wadi Bani Awf - jedna z dolin. W moim przewodniku jest napisane, że jest droga na terenówkę, ale ja widzę świeży asfalt. Jadę więc trochę, bo góry są super. Dojeżdżam do Nakhl. Tu się nikt nie modli, więc wchodzę do środka. Jestem praktycznie sam, widziałem może ze 2 osoby. Fort jest równie ładny co w Rustaq. Tym razem oglądam w środku ze wszystkimi zakamarkami. Z fortu jest super widok na okolicę i góry. Po palmach widać, że tu jest oaza.

Zatrzymuję się jeszcze w knajpce o nazwie Good Food i za 11 zł najadam się szyształukiem z frytkami i świeżym sokiem mango. Czas na dojazd do hotelu w Muskacie, ale po drodze mam jeszcze Fort w Barka, więc robię kilkukilometrowy detour. Fort jest położony nad morzem, ale malutki i też zamknięty z powodu piątku. Można go jednak sobie darować. Wyjeżdżając z Barka po raz pierwszy udało mi się zobaczyć wielbłądy!! Szkoda, że miały nogi spętane.

I to tyle na dziś. Zajeżdżam do Holiday Inn Seeb niedaleko lotniska, gdzie znowu palę punkty. Drogo - 20k, ale co zrobić. Hotel jest super. Dostaję jako Gold upgrade to king executive. Korzystam też z basenu, gdzie można trochę rozluźnić nogi po godzinach jazdy. Jutro ciąg dalszy fortów i gór.

Dzisiaj dzień "fortowy", bo do zobaczenia mam 3 forty. Po wczorajszych 3, to będzie razem 6, więc na pewno będę już "ufortowany". Z Holiday Inna zbieram się dość późno. Śniadanie w hotelu to aż 80zł, więc konsumuję darmową wielką miskę owoców i słodkości, które dostałem wieczorem w podziękowaniu za status. Zostało jeszcze na dziś wieczór ;-)

Pierwszy cel to Nizwa, jakieś 120 km od Muscatu. Jedzie się piękną autostradą na Salalah (znaki Salalah 1000 km nie pozostawiają wątpliwości, że tam nie pojadę). Znowu mamy fotoradary co 2 kilometry, ale jeden gościu merolem postanowił to olać i pędził ze 200. Minął takowy przy mnie i nie pstryknął (przynajmniej fleszem), więc może to takie same puszki jak u nas kiedyś.

W Nizwa jestem przed 12 i najpierw idę coś zjeść. Jest ze 30 stopni i na słońcu jest mega gorąco. Fort jest duży i fajny. Najpierw obchodzę go dookoła, a potem idę do środka. Wjazd piątaka (złotych). Przejeżdżam ok. 30 km do Bahla, gdzie jest następny fort. Z daleka widać, że robi wrażenie. Tu jest dużo mniej ludzi i przez większość czasu fort mam tylko dla siebie. Fort niedawno został otwarty, bo był remontowany przez wiele lat.

Jadę jeszcze do Fortu Jabrin, który jest 10 km dalej. Ten jest najmniejszy i chyba najmniej ciekawy. Śpię w Bahla. Na wigilię poszedłem do tureckiej knajpy, gdzie dostałem cały zestaw mięs za 30 złotych. Ledwo to zmieściłem. Obok oglądałem zachód słońca za górami, do których jutro pojadę.

Jak spędzić Boże Narodzenie? Najlepiej tam gdzie można nacieszyć oko :-) Przed wyjazdem zastanawiałem się jak ogarnąć Jebel Shams i Wadi Ghul, czyli najwyższy szczyt Omanu i największy kanion Arabii. Wiedziałem, że jest tam droga dla terenówek, ale wynajęcie terenówki to było x3. Postanowiłem więc zobaczyć co się da zrobić na miejscu. Z Bahla są znaki na Wadi Ghul, sprawdzałem kilometry ze znaków z tym co przejechałem by mniej więcej wiedzieć ile będę miał do przejścia z buta jak się droga skończy. W pewnym momencie przejechałem ilość kilometrów ze znaków, a żadnego drogowskazu więcej nie było. Zaczęło się robić fajnie, więc jechałem dalej asfaltówką. Dojechałem w końcu po 20 kilometrach więcej niż to wynikało ze znaków do końca asfaltówki. Zaczepia mnie tu jakiś lokales, który mówi, że jest przewodnikiem i zabierze mnie do kanionu. Mówi, że to 7km szutrówką i 2km asfaltem. Dla mnie jednak takie szutrówki nie straszne. W końcu w NZ śmigałem samochodem po rzekach. Droga jest szeroka i ubita, więc spokojnie można jechać. Jest kilka stromych podjazdów, ale używam ręcznej jedynki w moim automacie. Widoki obok boskie. Po 7km szutru z niczego pojawia się asfalt i po 2km tym asfaltem moim oczom ukazuje się kanion. Na górze tego kanionu jest szczyt Jebel Shams. Widziałem już trochę dziur w ziemi, m.in. Wielki Kanion i Kanion Colca. Ten też naprawdę robi wrażenie.

Pochodziłem trochę i postanowiłem, że pojadę dalej tą drogą, może jeszcze coś ciekawego będzie. Asfalt się zaraz skończył i zaczął znowu szutr. Tu już było trochę gorzej, bo w kilku miejscach było piaskowo, ale dało radę. Dojechałem do końca drogi. Było tu z 10 terenówek i 2 sedany takie jak moje. Także nie tylko ja miałem pomysł by tu przyjechać tym czymś. Stąd idzie szlak po ścianie wąwozu. Szlak jest dość płaski (nie schodzi się na dół), więc postanawiam trochę pójść. Nie zabrałem ze sobą wody, a łącznie szedłem w 2 strony 1.5h i doszedłem do końca. Ależ jest pięknie. Zdjęcia tego nie oddadzą, choć się starałem :-)

Po południu jadę jeszcze do fortu Bahla i zapuszczam się w opuszczone zakamarki dawnej osady. Zbudowana jest ona z błota, tak jak i fort. Kilka domów jest odnowionych i mieszkają ludzie, ale większość to ruina i opuszczone.

Przed 8 byłem już w samochodzie bo dziś było do przejechania ponad 400 kilometrów. Po około setce zatrzymałem się na kawę w jednym z licznych coffee shopów. Poprosiłem o czarną kawę, a pan wyciągnął Nescafe i zrobił mi rozpuszczalną. Coffee shop to chyba nazwa dla zmyły. Obok była myjnia ręczna, a po wczorajszych wyczynach po szutrze mój samochód był cały w pyle. Ponoć w Omanie można dostać mandat za jazdę brudnym samochodem. Nadarzyła się okazja, więc wstawiłem do myjni, a sam poszedłem do bankomatu po kasę. Gdy bankomat miał wydawać pieniądze, pojawił się napis Abnormal Termination i bankomat zgasł, a w nim moja karta. "Niezłe haluny" sobie myślę. Poczekałem z minutę-dwie i nic. W głowie zaczął się roić plan B i C, co tu zrobić jak karty nie odzyskam. Postanawiam iść na pobliską stację benzynową, niech dzwonią do banku. Jak zrobiłem dwa kroki to usłyszałem, że bankomat ruszył i oddał mi kartę. Uff! Spa dla samochodu to tylko 1 rial. Myją nawet opony, a w środku dali mi jakiś odświeżacz by mi się lepiej jechało ;-)

Dojeżdżam do miejscowości słynącej z mojego nazwiska (Al Wasil) i odbijam tu w bok ok. 10 km zobaczyć piaszczyste wydmy. Widać je kilka kilometrów od głównej drogi i robią niezłe wrażenie.

Po 350 kilometrach dotarłem w Wadi Bani Khalid, czyli pierwszego na mojej trasie wąwozu z naturalnymi basenami. Widać, że to duża atrakcja, bo stało zaparkowanych ze 30 samochodów, a po dojściu na miejsce sporo ludzi się kąpało. Najpierw jest spore rozlewisko. Są znaki o pływaniu na własną odpowiedzialność. Baseny mają do kilku metrów głębokości, a co głupsi skaczą z mostku i skał. Idę w głąb kanionu. Jest szlak. Można iść dołem, czyli płynąć po wodzie, albo iść górą. Dalej jest jeszcze kilka mniejszych basenów, gdzie dociera już mniej osób. Ze skał co jakiś czas wiszą łańcuchy oraz koła ratunkowe, jakby ktoś miał problem. W okolicach jaskini, woda nagle się urywa (wypływa gdzieś spod ziemi). Do jaskini nie wchodzę, bo wejście jest wąskie i ciężko byłoby mi się zmieścić z plecakiem, poza tym nie mam latarki. Ponoć w środku jest kolejny naturalny basen do pływania. Jeszcze ostatni rzut oka na dolinę i jadę do Sur na nocleg.

W Sur miałem podły nocleg. Miałem tu zostać 3 noce i zobaczyć okolice. Planowane to było na odpoczynek nad morzem z dzieciakiem, a będąc samemu wiadomo jak to jest... Z rana idę więc oglądać miasto. Jest 8 rano i atmosfera bardzo senna. Robię sobie spacerek w okolicach mostu i zatoki rybackiej. Ładnie. Ale po 2h obszedłem wszystko i nie było co robić. Podjechałem jeszcze pod twierdzę, ale trochę mała widząc poprzednie.

Wracam więc do mojej nory i wynurzam się dopiero po 14. Plan jest taki by pojechać do Ras Al Jinz zobaczyć żółwie. Wiem, że wycieczki są dopiero po 20 wieczorem. W Ras al Hadd na plaży nic się nie dzieje. Siedzę tu do 17 i postanawiam podjechać do tego ośrodka w Ras al Jinz. Okazuje się, że tam jest hotel i goście hotelowi zajęli wszystkie miejsca na wieczorne poszukiwanie żółwi. Nie chcieli mnie jedynego wcisnąć. Gościu mówi, żebym wrócił się na publiczną plażę i tam spróbował. Eh. Wracam do Ras al Hadd i o zachodzie słońca spaceruję po plaży. Jest kilka ryb wyrzuconych przez morze i dalej leży coś wielkiego. Podchodzę, a to około metrowy żółw przewrócony do góry nogami. Nie żyje już chyba z kilka dni. Ciekawe czy tak go morze wyrzuciło czy też przewrócił się na plecy i tak umarł. Mam nadzieje, że nie to ostatnie. Słońce zaszło i postanowiłem poczekać. Księżyca nie było, więc było totalnie ciemno. Czekałem i spacerowałem 1.5h, ale przy tych ciemnościach i bez latarki nie miało to sensu. A może szukałem wymówki, bo nie chciało mi się dłużej tu siedzieć.

Zmieniam trochę plan, wymeldowuję się z hotelu dzień wcześniej i jadę przez Wadi Tiwi, Wadi Shah do Muscatu zamiast wracać do Sur. Jadę najpierw do Wadi Tiwi. Niedawno zrobili tam drogę betonową. W wąwozie jestem sam, ale jest tu wioska i sporo miejscowych. Jadę ile się da samochodem, a potem idę spacerem. Jest trochę wody, ale przede wszystkim wrażenie robią pionowe skały wąwozu. Wszystko oświetla poranne słońce i wygląda naprawdę ładnie.

5 km stąd jest Wadi Shab. Ten jest już bardzo popularny. Stoi już ze 20 samochodów, a miejscowi łódkami przewożą na drugą stronę rzeki za 1 rial w obie strony. Tu jest jeszcze ciekawiej. Szlak ma 45 minut i jest dość wymagający, w sensie, że idzie się po dużych kamieniach. Widoki jednak wynagradzają wszystkie trudy. Czas na Muscat. Nową dwupasmówką droga szybko schodzi. Jadę od razu na souq w Mutrah. Ogólnie jest tu bardzo ładnie, a na targu kupuję wielbłąda. Jadę do Holiday Inn z 50 kilometrów. Duże to miasto jest. Na miejscu niespodzianka - upgrade do suite, więc mam 2 pokoje. Suuper. Dodatkowo jest jeszcze jakaś loteria i dokładają punkty. Dobrze spalone 20k z IHG.