I znów w Chicago. Następne spotkanie służbowe. Lecieć 10h by spotkać się 2,5 dnia trochę męczy. Dlatego tym razem zdecydowałem się polecieć Lotem by zminimalizować czas podróży. Niestety jak to zwykle w Locie, opóźnienia na Atlantykach są rzeczą normalną, więc z oszczędności czasu wyszły nici.
W stronę do Chicago leciałem najgorszym z 767 Lotu - tym co parę razy wylądował na Islandii i w Kanadzie. Nawet się bardzo nie zdziwiłem z powodu 2h opóźnienia. Sam lot odbył się jednak bez przygód i miałem mnóstwo miejsca, bo sam siedziałem w rzędzie awaryjnym, choć samolot był prawie pełny. Chicago przywitało mnie 3h kolejką do kontroli paszportowej, jednak na samym przedzie wyczaiłem kolegę z Hiszpanii i przecisnąłem się do niego. W Chicago czas spędzaliśmy na spotkaniach, w barach, na stekach, na rybach, na pizzy-gigancie i jeszcze przy barach. W powrocie tylko godzinka opóźnienia i znów udało się siedzieć przy awaryjnym, ale tym razem z towarzystwem, bo samolot pełny.
Następne spotkanie w Chicago dopiero w połowie września. O dziwo do tego czasu nie mam nic zaplanowanego służbowo, ciężko będzie więc przedłużyć Senatora w tym roku i dozbierać mile do Nowej Zelandii.

Po pół roku od powrotu w końcu zabrałem się by wrzucić zdjęcia z Indii. Niestety pogoda była kiepska do zdjęć co widać.
W kolejce czeka jeszcze Madeira ze stycznia.