Niesamowite, ale niecałe 100km od Warszawy możemy podziwiać nasze wspaniałe dziedzictwo kulturowe. Nigdy o tym nie słyszałem wcześniej, ale w Łowiczu podczas święta Bożego Ciała jest najsłynniejsza w Polsce procesja z Łowiczankami przebranymi we wspaniałe stroje ludowe. Procesja ta ma kilkusetletnią tradycję i obecnie stara się o wpisanie na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. W tradycyjnych strojach łowickich możemy podziwiać od dzieci w wieku około 3 lat do starszych pań dobijających pewnie 90-tki. Wszyscy się uśmiechają, pozują do zdjęć i odpowiadają na pytania. Z paniami, z którymi rozmawialiśmy, dowiedzieliśmy się, że większość strojów jest przedwojennych, ważą po 15 kilogramów (!), szyte oczywiście ręcznie, wykonane z czystej wełny i są specjalnie przetrzymywane by nie straciły fasonu. W procesji brali także udział żołnierze, strażacy i liczne inne osoby. Sam odbierałem to wydarzenie jako czysto kulturowe, bo sam do kościoła zbytnio nie chodzę ;-)

Po tygodniu od kupienia biletu za mile na Sri Lankę i Malediwy, Austrian skasował trasę z Wiednia na Malediwy i nie miałem jak wrócić. Wg przepisów United (a oni wystawiali bilet), zaoferowano zwrot całości kosztów albo przebookowanie na inny termin powrotny. Problem był w tym, że miejsca były 3 dni wcześniej skracając nasz pobyt na Malediwach do 2 dni, albo 3 dni później rozszerzając ten pobyt do 8 dni. Oba powroty bezsensowne. Na forum lotnictwa poradzili mi by skontaktować się bezpośrednio z Austrianem i wymóc na nich zmianę powrotu. Zadzwoniłem i mnie zasadniczo zignorowali mówiąc, że nie mogą edytować mojej rezerwacji. Poradzono mi jednak by powołać się na rozporządzenie EU 261/04 i napisać do nich maila z żądaniem zmiany powrotu. Po kilku godzinach miałem odpowiedź, że zmienią mi przeloty na Turkish Airlines na ten sam dzień! Wystawili bilet ze swoim numerem i umieścili nas w klasie rezerwacyjnej B, co oznacza, że dostaniemy na nasze konta po ponad 5k mil na osobę. Niezły deal :-)

3 dniowe spotkanie w Kopenhadze postanowiłem ograniczyć do 2 noclegów, czekał mnie zatem bardzo wczesny lot i późny powrót. O 6.10 rano SAS wyleciał już do CPH. Ładny samolot CRJ-900, a mnie się udało dostać miejsce przy wyjściu awaryjnym podczas odprawy online. Lot minął błyskawicznie i po 8 latach wylądowałem ponownie w tym mieście. Poprzednio pamiętam drożyznę wszystkiego, ale teraz w sumie nie jest tak źle. Wziąłem pociąg do dworca głównego i potem pieszo przeszedłem się do naszego biura w 20 minut.

Jako, że u mnie w firmie umieją się bawić to zabrali nas w dość ciekawe miejsce. Podzielili na 2 grupy po 6 osób i zamknęli w pokoju i za zadanie mieliśmy wyjście z niego w ciągu godziny. Pokój wydawał się pusty, ale miał dużo kłódek i różnych zamknięć i od jednego do drugiego wyciągało się po koleji jakieś wskazówki by dojść do tego ostatniego klucza, który otwierał drzwi. Super rozrywka! Mojemu zespołowi udało się wyjść jako pierwszemu i potrzebowaliśmy 40 minut. Świetna łamigłówka. Potem poszliśmy na spacerek obejrzeć Małą Syrenkę i na kolację. Trochę nie spodziewałem się tego, ale Duńczycy mega eksperymentują z jedzeniem i próbowaliśmy przedziwnych połączeń smaków, które okazały się rewelacyjne.

Drugiego dnia planowaliśmy rollercoastera w parku Tivoli, ale niestety rozpoczęła się ulewa i cały czas padało. Zamknęliśmy się zatem w jednej z knajp w parku i tam też próbowaliśmy jakiś kosmicznych rzeczy. Kelner wszystko dokładnie tłumaczył po angielsku co jest na talerzu, ale wszystko było tak rzadkie, że większość nazw po raz pierwszy słyszałem. Wyszliśmy o 22:50, przestało padać, ale spóźniliśmy się 5 minut na ostatni rollercoaster.

Dziś jeszcze przeszliśmy się po spotkaniu do centrum (sporo rozkopane) i usiedliśmy w jednej z licznych knajp w jednej z najbardziej rozpoznawalnych uliczek Kopenhagi zaraz przy kanale. Talerz miejscowych specjalności okazał się jednak zbyt duży do spożycia. Wziąłem metro na lotnisko i czekam do 22:55 na ostatni lot do Warszawy.

Za 3 miesiące Tuluza :-)